Lidwine Dellaert exposeert digitaal "pastel tekeningen in Corona tijd"

Open atelierdagen afgelast vanwege Corona virus 

Lidwine Dellaert neemt deel aan de Open Atelierdagen in Gouda

EXPOSITIE WERK VAN LIDWINE DELLAERT
ZATERDAG 18 en ZONDAG 19 APRIL 2020

Vanaf 12:00 uur

Adres
Turfmarkt 69
Gouda

Open Atelier Gouda

Expositie "Voorbij de lijn" bij de Muziek Academie in Den Haag

EXPOSITIE WERK VAN LIDWINE DELLAERT
SEPTEMBER – DECEMBER 2019

Opening vrijdag 6 september – 19:00 uur

Adres
Raamweg 36
Den Haag
Beneden verdieping
Muziek Academie site

Schilderij van Lidwine Dellaert

Expositie "Bodemschatten" van vrijdag 1 september tot en met zondag 17 september 2017

Van vrijdag 1 september tot en met  zondag17 september exposeren Lidwine Dellaert en Marianne Lint in de tentoonstellingsruimte van de kunststichting de Firma van Drie, Achter de Kerk 13 in Gouda.
Beide kunstenaars maakten bij hun werk gebruik van natuurlijke materialen uit de aardbodem, en exposeren dan ook onder de titel BODEMSCHATTEN,

In de reeks "aarden tekeningen en schilderijen"  legt Lidwine de unieke sfeer van een locatie vast met verf, grond en organisch materiaal. Bijvoorbeeld van het land van haar ouders in IJzendijke, Zeeland, van de tafelberg in Zuid Afrika en van Hiroshima in Japan.
Zij gebruikt voor haar werk klassieke schildertechnieken en gemengde technieken.
Marianne maakt beelden uit de bodemschatten van steengroeves in Italië, Zuid Afrika en Azië en maakt daar beelden van die geïnspireerd zijn door muziek en dans. Bovendien maakt ze gebuit van de mogelijkheden van metaallegeringen in haar bronzen beelden.

De tentoonstellingsruimte  is geopend van woensdag t/m zondag tussen 12 en 17 uur. In de weekenden zijn de kunstenaars zelf aanwezig.

Nieuws 1e prijs kerst salon International Art Club Den Haag

Het winnende schilderij van Lidwine Dellaert

JURYRAPPORT IAC KERSTSALON 2016

De jury is bijeengekomen op zaterdag 17 december 2016 om kennis te nemen van de expositie in het atelier van IAC en een artistiek oordeel te geven over de op dat moment bestaande inzending van 59 kunstwerken. Hieraan werd nadien nog één werk (nr. 38) toegevoegd en dat moest dus buiten beschouwing blijven, evenals de twee werken die hors concours waren ingediend (te weten de nummers 24 en 34).  Om een zorgvuldig afgewogen oordeel wat te vergemakkelijken is de expositie door de tentoonstellingscommissie zoveel mogelijk op samenhangende technieken ingericht.
De eerste vaststelling betrof het verrassende niveau van de inzendingen. De jury nam met groot genoegen kennis van de gemiddeld genomen hoge kwaliteit. Hiermee werd één der uitgangspunten van IAC-beleid geaccentueerd, namelijk het actief bevorderen van artistieke ontwikkeling en kwaliteitsbesef bij de individuele leden. Tentoonstellingen als de onderhavige dragen hiertoe duidelijk bij.
De jury hoopt dat dit resultaat ook de onderlinge discussie zal stimuleren over wat onder kwaliteit is te verstaan.
Het goede niveau maakte het de jury verre van makkelijk om uitspraken te doen die tot prijswinnaars leiden. Tijdens het jureren ontstond een long list van 16 serieuze kandidaten. Misschien is dit wel de opmerkelijkste uitspraak die de jury zich over deze expositie veroorloofde. Een ogenblik, een kórt ogenblik, wilde de jury hiermee eigenlijk wel volstaan. Maar de harde opdracht luidde om drie winnaars aan te wijzen. Dus zette de kwaliteitsdiscussie over ‘de 16’ zich voort en ontstond een short list. Ik noem hieronder in willekeurige volgorde de zeven namen op deze short list, overigens met de aantekening dat de juryleden zich concentreerden op het artistieke werk en niet op de namen van de makers. Die namen waren als regel ook niet bij de kunstwerken zichtbaar. Het was achteraf soms heel verrassend welke namen bij welke werken hoorden.

Hier volgen dan die namen:

Nienke van der Molen
Maarten van der Hout
Ellen Bijl
Paul Minnebo
Lidwine Dellaert
Mirjam Jansen
Dorota Bousquet

Was het jureren tot zover al knap lastig, de opgave om nu het aantal kandidaten terug te brengen tot drie bleek echt spannend te worden. Overigens, goede kans dat een andere jury een andere keuze had gemaakt.

Dit zijn de finale overwegingen van de jury geworden:

Een markant geschilderde kop verraadt de hoge schilderkunstige kwaliteiten van de maker. In de vierkante lijst is die kop bijna een close up te noemen, geschilderd met grote artistieke vaardigheid en sterk in de vorm.  De compositie is spannend, versterkt door het ingehouden expressieve kleurgebruik. De blik van de geportretteerde is intrigerend. Die blik is namelijk zowel naar buiten als naar binnen gericht. Was dat ook werkelijk de bedoeling van de maker? Eigenlijk is dat laatste niet zo belangrijk, het resultaat telt immers. De jury eert deze kunstenaar met een zeer verdiende prijs en kent in het artistieke geweld van de vele deelnemers de eervolle derde prijs toe aan: Paul Minneboo.

Een bijzonder en in omvang bescheiden werk nodigt uit tot een zorgvuldige beschouwing van de voorstelling. Drie staande figuren en een liggende vormen een intrigerende en sterke figuurcompositie. De figuren zijn in lichte, subtiel geschakeerde tinten gehouden, de omhullende donkere partij loopt nergens dicht en blijft in ijle maar toch belangrijke mate open. Hoog niveau van klassieke etstechniek met toepassing van aquatinten. De lijnvoering is evenwichtig. De omranding van de figuren is verrassend expressief getroffen. De voorstelling heeft een dramatische lading gekregen en roept associaties op met een anatomische les. De jury neemt voor dit werk graag zijn pet af en kent de tweede prijs toe aan: Maarten van der Hout.

Dames en heren, waarschijnlijk hebt u al uitgerekend dat er nog een eerste prijs valt te vergeven. Dat is ook zo en dat is een toekenning die pas na ampele overweging het resultaat werd. Niet dat er ook maar enige twijfel over de hoge kwaliteit was, maar als jury tref je bij deze tentoonstelling veel aan dat je óók in een stoffelijk blijk zou willen waarderen. Dat gaat dus niet, er kan er maar een zijn met één eerste prijs. Welnu, die prijs gaat naar…. Nee, eerst wil ik nog iets zeggen over de betekenis van de natuur voor de mens. De eerste werktuigen gaven de mens greep op de natuur, maar de moderne machine maakt de mens tot onderdeel van de geïndustrialiseerde natuur, wordt wel gezegd. Wat betekent de natuur dan voor ons? Deze vraag inspireert veel kunstenaars, ieder geeft zijn eigen antwoord. Wij troffen bij deze expositie een kunstenaar voor wie het landschap de verbeelding van de natuur is, misschien moeten we zeggen: voor wie het geschilderde beeld op natuur is geïnspireerd. Dit beeld verwijst in eerste aanblik naar geslotenheid, er is geen horizon zichtbaar. Maar kijk je nog eens dan zie je de onderste geslotenheid zich naar boven openen. De verbeelding kreeg daarmee een dynamische lading, met een weerbaar kleurgebruik en een geheel eigen zeggingskracht. Het levert in zekere zin een unheimisch gevoel op, echter zonder beklemming, want je behoudt de idee dat je altijd weer uit de greep kunt ontsnappen. Dit schilderij raakte ons zó in onze artistieke en inhoudelijke overwegingen, dat het de eerste prijs volkomen verdient.

Die prijs gaat dan naar: Lidwine Dellaert.
Graag reik ik de prijzen namens de jury uit;
willen Paul Minneboo, Maarten van der Hout en Lidwine Dellaert naar voren komen?

De jury van de IAC-Kerstsalon 2016, Den Haag 18 december 2016,

Jan Voets, voorzitter  |  Irene van Geest, jurylid en bestuurslid IAC | Abe van der Werff, jurylid  en voorzitter bestuur IAC 
      

Bewaren